سفر در فضا و زمان؛ میراث ماندگار هابل
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۶۷۶۷
خبرگزاری علم و فناوری آنا، نوید فرخی؛ تلسکوپ فضایی هابل در ۲۴ آوریل ۱۹۹۰ با شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال به فضا پرتاب شد. این تلسکوپ فضایی درک ما را از کیهان متحول کرد و چشماندازهای بیسابقهای از جهان به بشریت ارائه داد.
هابل یک رصدخانه فضایی است. این تلسکوپ به چندین ابزار علمی مجهز است که به آن امکان میدهد کیهان را در طول موجهای مختلف نور از جمله اشعه ماوراء بنفش، مرئی و طیف نزدیک به مادون قرمز مشاهده کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تعیین سن کیهان
یکی از مهمترین دستاوردهای تلسکوپ فضایی هابل نقش آن در تعیین سن کیهان است. هابل با مشاهده کهکشانهای دوردست به دانشمندان کمک کرد تا سرعت انبساط جهان را محاسبه کند. این کشف پیشگامانه شواهد مهمی برای نظریه بیگ بنگ ارائه کرد و درک ما از منشاء و تکامل جهان را تغییر داد. مشاهدات هابل به دانشمندان این امکان را داد که تخمین قابل اعتمادی از سن کیهان بر اساس دادههای رصدی به دست آورند. هابل با ردیابی حرکت کهکشانها و اندازهگیری فواصل آنها، به ایجاد جدول زمانی دقیق از تکامل کیهانی کمک کرده است. این گاهشمار انبساط جهان نه تنها نظریههای کلیدی در کیهانشناسی را تأیید کرده بلکه دیدگاههای ما را در مورد گذشته و آینده کیهان شکل داده است.
نقش محوری تلسکوپ هابل در تعیین سن کیهان پیامدهای گستردهای برای کیهان شناسی و اخترفیزیک داشته است. مشاهدات هابل با تأیید جهان در حال انبساط و ارائه تخمینی دقیق از سن آن، نه تنها درک ما از تاریخ کیهانی را ارتقاء بخشید، بلکه به اکتشافات مداومی دامن زد و مرزهای جدیدی را در تحقیقات کیهانی الهام بخشید.
هابل همچنین نقشی اساسی در درک ما از ماده تاریک و انرژی تاریک، دو جزء مرموز که بیشتر محتوای انرژی جرمی کیهان را تشکیل میدهند، ایفا کرده است. هابل با مطالعه اثرات عدسی گرانشی ماده تاریک بر نور کهکشانهای دوردست، دانش ارزشمندی را در مورد توزیع و خواص ماده تاریک در جهان ارائه کرده است. علاوه بر این، مشاهدات هابل از ابرنواخترهای دوردست به دانشمندان کمک کرده تا انبساط پرشتاب جهان را که به انرژی تاریک نسبت داده میشود، کشف کنند.
علوم سیارات
تلسکوپ فضایی هابل علاوه بر کمک موارد فوق، اکتشافات قابل توجهی در علوم سیارهای انجام داده است. هابل با مطالعه اتمسفر سیارات فراخورشیدی و مشاهده تغییرات در الگوهای آب و هوای سیارات، بینشهای ارزشمندی را در مورد تنوع و پیچیدگی جو سیارات ارائه کرده است. این تلسکوپ از طریق مشاهدات دقیق جو سیارات فراخورشیدی و الگوهای پویای آب و هوای سیارات ، درک ما را از پیچیدگیها و تغییرات موجود در جو سیارهها عمیقتر کرده است.
مشاهدات هابل در مورد منظومه شمسی نیز قابل تأمل بوده است. هابل با کنکاش در پیچیدگیهای جو سیارهای و روشنگری در مورد ویژگیهای زمینشناسی قمرهای مشتری، دیدگاه ما را در مورد تنوع و قابلیت سکونتپذیری اجرام آسمانی گسترش داده است. مشاهدات هابل از قمرهای مشتری جزئیات جدیدی را در مورد ویژگیها و پتانسیل آنها برای شکلگیری حیات آشکار کرده است. این مشاهدات دقیق نه تنها دانش ما را در مورد علوم سیارهای غنی کرده است، بلکه به کنجکاوی بشر دامن زده و الهام بخش تحقیقات بیشتر در مورد اسرار جهانهای دور بوده است.
هابل و ستارگان
علاوه بر این، تلسکوپ فضایی هابل درک ما از شکلگیری و تکامل ستارهها را متحول کرده است. هابل با گرفتن تصاویری با وضوح بالا از مناطق ستارهزای کهکشان ما و فراتر از آن، دانشمندان را قادر به مطالعه فرآیندهایی کرده است که طی آن ستارگان تشکیل میشوند. مشاهدات هابل از تشکیل ستارگان بینشهای ارزشمندی را در مورد مکانیسمها و شرایط لازم برای تشکیل ستاره فراهم کرده است. تصاویر دقیق هابل از کهکشانهای دور به اخترشناسان اجازه داده است تا رابطه بین تشکیل ستاره و تکامل کهکشانی را بررسی کنند. محققان با تجزیه و تحلیل توزیع ستارگان و گاز و غبار کهکشانها، میتوانند تأثیر متقابل پیچیده عواملی را که بر شکلگیری و تکامل کهکشانها در بازههای زمانی کیهانی تأثیر میگذارند، کشف کنند. این دادههای انبوه به طور قابل توجهی درک ما را از چگونگی شکلگیری و تکامل ستارگان در بافت محیط کهکشانی خود افزایش داده است و فرآیندهای پیچیدهای را که منجر به تکامل کیهان میشود، روشن میکند.
به طور خلاصه، مشاهدات پیشگامانه تلسکوپ فضایی هابل نه تنها دانش ما را در مورد شکلگیری و تکامل ستارگان عمیقتر کرده است، بلکه بینشهای مهمی را در مورد مکانیسمهای گستردهتر حاکم بر ساختار و تکامل گیتی ایجاد کرده است. هابل با ثبت تصاویری با وضوح بالا از مناطق و کهکشانهای ستارهساز، درک ما را از فرآیندهای کیهانی شکل دهنده جهان را تغییر داده است و نگاهی اجمالی به تعامل پیچیده ستارگان، کهکشانها و کیهان وسیع فراتر از آن ارائه میدهد.
هابل کمک قابل توجهی به درک ما از سیاهچالهها و نقش آنها در شکلدهی کهکشانها کرده است. این تلسکوپ با مطالعه اثرات گرانشی سیاهچالههای کلانجرم در مراکز کهکشانها، رابطه بین سیاهچالهها و کهکشانهای میزبان را آشکار ساخته است. همچنین مشاهدات هابل از فعل و انفعالات کهکشانی نقش سیاهچالهها را در ایجاد ستاره روشن کرده است.
تصاویر نجومی
تلسکوپ فضایی هابل برخی از خیرهکنندهترین و نمادینترین تصاویر نجومی را ثبت کرده که باعث حیرت و شگفتی مردم سراسر جهان شده است. تصاویر هابل از سحابیهای رنگارنگ و کهکشانهای در حال چرخش گرفته تا خوشههای ستارهای دوردست، نه تنها مورد توجه اخترشناسان و منجمان بوده، بلکه میلیونها نفر را به ستارهشناسی و فضا علاقهمند ساخته است.
تصاویر زنده و جذاب تولیدشده توسط هابل به عنوان راهکار تأثیرگذاری برای ترویج علم عمل کرده و شگفتیهای جهان را برای مخاطبان در اقصی نقاط جهان به ارمغان میآورد. این عکسهای بصری خیرهکننده از پدیدههای کیهانی، مانند ستونهای آفرینش در سحابی عقاب یا بازوهای مارپیچی کهکشان گرداب، کنجکاوی بسیاری از مردم را در مورد اسرار فضا برانگیخته است. تصاویر زیبای هابل، نقشی کلیدی در القای حس شگفتی از وسعت و پیچیدگی کیهان ایفا کرده است.
تصاویر نمادین هابل نه تنها تخیل عمومی را به خود جلب کرده، بلکه درک ما از ساختار و تکامل جهان را نیز عمیقتر کرده است. این تصاویر بصری خیرهکننده به عنوان پلی بین تحقیقات علمی و مشارکت عمومی عمل میکنند، زیبایی و پیچیدگی کیهان را برجسته میسازد و در عین حال به دانش جمعی ما از عملکرد درونی کیهان کمک میکند.
در خاتمه تلسکوپ فضایی هابل در اخترشناسی و اخترفیزیک پیشگام بوده است. این تلسکوپ سهم قابل توجهی در درک ما از کیهان و تغییر دید ما از جهان داشته است. اکتشافات پیشگامانه هابل در کیهانشناسی، علوم سیارهای، تشکیل ستارگان، سیاهچالهها و تکامل کهکشانها انقلابی را در درک ما از کیهان ایجاد کرده است و الهامبخش چندین نسل از دانشمندان و علاقهمندان به فضا بوده است. با وجود پرتاب جیمز وب، هابل همچنان به فعالیت خود ادامه میدهد و راه را برای اکتشافات آینده در فضا هموار میکند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: هابل ادوین هابل تلسکوپ تلسکوپ فضایی تلسکوپ فضایی هابل شکل گیری و تکامل مشاهدات هابل ما را در مورد سیاهچاله ها درک ما قابل توجهی کهکشان ها درک ما سیاره ای سن کیهان نه تنها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۶۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر روز ناسا: تلسکوپهای کمکی زیر آسمان پرستاره جنوب
با وجود شباهت به R2D2، ربات محبوب جنگ ستارگان (Star Wars)، این سه سازه هیچ ارتباطی به دنیای خیالی جرج لوکاس یا رباتهایی که میشناسید، ندارند. این سازهها در رصدخانه پارانال واقع در صحرای آتاکامای شیلی قرار دارند و تلسکوپهای کمکی 1.8 متری را جای دادهاند. تلسکوپهای کمکی برای تداخلسنجی مورداستفاده قرار میگیرند و به کمک ۴ تلسکوپ ۸ متری VLT میآیند. جهت تداخلسنجی، نور هر تلسکوپ با سیستمی از آینهها در تونلهای زیرزمینی هدایت میشود تا در نقطه کانونی مشترکی به هم برسند.
تداخلسنجی، تکنیک خلاقانهای است که در آن، نور گردآوریشده از چند تلسکوپ کوچک با هم تداخل داده میشود تا تصویر تلسکوپ بسیار بزرگتری که قطر آن با بیشترین فاصله بین تلسکوپهای کوچک برابری میکند، شبیهسازی شود. البته همانطور که انتظار دارید، این تکنیک فقط برای اجرام نسبتا پرنور قابل استفاده است، اما تفکیک بسیار بالایی را به ارمغان میآورد.
در حال حاضر، ۴ تلسکوپ کمکی (AT) عملیاتیاند؛ هرکدام مجهز به انتقالدهندهای است که تلسکوپ را در امتداد مسیرهای ازپیشتعیینشده حرکت میدهد و با فراهم آوردن چینشهای مختلف در ترکیب با تلسکوپهای ثابت ۸ متری، تداخلسنجی را در ابعاد مختلفی امکانپذیر میکند، بهطوریکه در بهترین حالت تصویری متناظر با تلسکوپ ۲۰۰ متری تهیه میشود.
بر فراز این سه تلسکوپ کمکی، ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک را میبینید، کهکشانهای اقماری راهشیری که بهترتیب ۱۷۰هزار سالنوری و ۳۰۰هزار سالنوری با ما فاصله دارند. ستارگان شباهنگ و سهیل نیز که بهترتیب روشنترین ستارگان شبهای زمین به شمار میروند، در این تصویر دیده میؤوند.
تابش سبزرنگی که بر فراز افق میبینید، «هواتاب» نام دارد. جو زمین در طول روز، گرم میشود و پس از غروب خورشید و کاهش دما، این انرژی اضافی را به شکل تابش سبزرنگ ضعیفی منتشر میکند که هواتاب خوانده میشود. با گذشت پاسی از شب، هوا نیز خنک میشود و هواتاب، ناپدید میشود. صحرای آتاکاما در ارتفاع بیش از ۵۰۰۰ متری از سطح آبهای آزاد، پشت دیواره رشتهکوه آند در آمریکای جنوبی (شیلی) واقع شده و یکی از بهترین مناطق رصدی زمین به شمار میرود.
اعتبار تصویر و حق چاپ: یوری بلتسکی، رصدخانه کارنگی لاس کامپاناس، پروژه جهان در شب (TWAN). برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902786